Jan Derks (1912–1963)

Mr. Johannes Augustinus Maria ('Jan') Derks werd geboren op 9 december 1912 te Tilburg als zoon van accountant Willem Derks en Melanie Botermans. Zij woonden aan de Willem II-straat 62 en vanaf 22 januari 1914 aan de Spoorlaan 54. Het gezin Derks vertrok op 25-4-1916 naar Gestel c.a. Jan Derks studeerde rechten in Utrecht (1935) en was medeoprichter en redacteur van het blad De Nieuwe Gemeenschap, dat was opgericht tegen De Gemeenschap. In 1935 werd De Gemeenschap opgeheven en Jan Derks richtte in 1936 het tijdschrift Vrijdag op, dat nog geen jaar heeft bestaan. In Vrijdag publiceerden onder andere ook Godfried Bomans, dr. P.C. de Brouwer en prof. dr. Frans van der Ven. Derks is ook bekend geworden door zijn initiatief tot fusiebesprekingen tussen Verdinaso en de NSB in 1939. Naast redacteur vanaf 1937, was hij van 1947 tot 1952 hoofdredacteur van De Tijd. Zijn journalistieke bijdragen en reisschetsen werden gebundeld. Hij schreef acht romans en twaalf toneelstukken. Genoemd kunnen worden: De gewone man, Ik ben mijn schaduw. Een roman uit de filmwereld, Ik zorg voor mijne kinderen, Journaal van een dode, Via di Monserrato en de roman De Lindeboom (1945) die hij in de oorlog schreef. Voorts Rome. Een fotodocumentatie van Carel Blaser, Verzen van '34 en 35', de toneelstukken Isola Bella, Job, Een troon wankelt, De dood speelt mee. Wagenspel en Oordeel. Satyre in 1 bedrijf. Hij was getrouwd met Marie-Louise de Pont en hij was ridder in de orde van St. Gregorius de Grote. Jan Derks overleed na een aanrijding door een tram op 8 januari 1963 te Amsterdam, en hij werd in Hilversum begraven.