Maxim Februari

‘Doe zelf normaal’ is het nieuwste boek van Maxim Februari. Het is een essay, zegt ie er zelf over, een Versuch. Een kapstok om jassen aan op te hangen, hoe meer hoe beter. Want er moet kennis over de toekomst worden opgehaald bij deskundigen om een publiek gesprek te gaan voeren. Over de veranderingen die op ons afkomen en wat die betekenen voor de rechtsstaat.

En voor de crisismanager, zo hang ik gelijk mijn jas ernaast. Veel van wat Februari bespreekt schurkt namelijk tegen het crisismanagement aan of is het dat zelfs. Volgers van deze website moeten dit boekje dan ook echt lezen, vind ik.

Dat is dit keer niet eens zo veel gevraagd. Net aan 120 pagina’s tekst, soepel geschreven en op handzaam formaat in een lekker stevige kaft. Twee avondjes lezen en je hebt gelijk een hoop nuttige kennis opgestoken. De hele bespreking staat op mijn boekenblog https://www.rizoomes.nl/crisismanagement/doe-zelf-normaal-een-boekrecensie/… (mais)

In a dormitory-village in the Dutch countryside, an exclusive book-club is pressured into reading a new novel by a young woman who grew up amongst them. And, naturally, old wounds are reopened, and the members of the club — mostly lawyers and top civil servants — find themselves confronted with the moral consequences of their own actions.

It's a fun idea to shake the book-club out of its normal role as passive consumer of literature, and Februari gets some mileage out of the moral ambiguities of liberal western society in the early 21st century, but this otherwise struck me as an oddly tentative book, that keeps stepping back on the brink of going deeply into any of the main characters. An enjoyable, but slightly odd, mix of moral critique and superficial society novel.… (mais)