Martin Mons

Ik las (beluisterde) dit onder de oorspronkelijke titel, Stuivertje Wisselen (1963). Alweer ongelofelijk veel gepraat, nodeloos omslachtig gepieker, vertragingsmechanismen enzovoorts. Na enige tijd en lang voor het einde is de intrige wel te doorzien, die is gebaseerd op een uiterst onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden: twee jongetjes van vijf die sprekend op elkaar lijken, een in Amsterdam en één in Limburg; de laatste wordt geheel toevallig door de misdadige stiefvader van de eerste ontdekt en voor de gewetenloze plannen van zijn echtgenote gebruikt.Van een whodunit is geen sprake doordat op een gegeven moment scènes over het misdadige echtpaar beschreven worden tussen de trage zoektocht van inspecteur Perquin.… (mais)

Van Martin Mons zijn heel wat boeken te beluisteren via Passend Lezen, terwijl er geen gewone E-boeken te vinden zijn in bibliotheken. Herinnering uit mijn jeugd: als puber / jongvolwassene veel gelezen. Nu in eigenlijk alle opzichten verouderd. Martin Mons is het pseudoniem van twee Rotter-damse zusters die al halverwege de jaren ‘60 overleden: https://www.schrijversinfo.nl/monsmartin.html . Hoofdinspecteur Perquin heet Pieter-Auguste van zijn voornaam en wordt door anderen, ook zijn vrouw Suzanne, die hij, opgegroeid in Frankrijk, voortdurend aanspreekt in termen als mon trésor, m’amie, zo toegesproken. Verouderd is met name het trage tempo, waarin eindeloos heen en weer gepraat wordt, bespiegeld en meningen verkondigd, meestal onderhoudend bedoeld, als een integraal onderdeel van het boek. Maar natuurlijk ook de woordkeus, de maatschappij waarin mevrouwen en juffrouwen twee verschillende soorten vrouw zijn en flinke standsverschillen bestaan, met als comic relief Perquins sidekick de brave, en verder capabele, brigadier Van Tol, ‘Tolletje’. In dit boek is een rijk meisje gestorven, een leerlinge uit zes bèta van het Hooft-gymnasium, de intelligente, spijkerharde, tot het bot verwende Addy Terpoorten. Na weinig onderzoek en heel veel gepraat lost Perquin de zaak op. Hij geeft daarbij enige terechte morele lessen, al blijkt hij ook (dat zag ik vroeger niet) een vrij conservatieve katholiek. Als boek en mysterie niet zoveel soeps (meer), maar de het grote aandeel dat het gymnasium en zijn leraren hebben maakt nog wel iets goed.… (mais)