Kathy Page

Kathy Page has written a year-spanning and incredibly readable novel in Dear Evelyn. The story begins pre-WW2, and we follow Evelyn and Harry through wartime and afterwards, through hard times and good, until old age. Not that Evelyn ever finds anything good.

I found the beginning years more carefully drawn- once they have their children, time skips right along. A parent to three myself, I understand that this does really happen (I have absolutely no memory of the late 80’s, early 90’s for example), but I found myself yearning for a few more details between decades.

Harry loves Evelyn much more than she loves him- her feelings are rarely mentioned, unless they are annoyance, and their relationship seems to be one of her complaining and him meeting any of her desires. I felt for him. I wanted to feel for her, but her waspishness reminded me of the bitterness I developed during my marriage...something that I rejected and fled.

The war scenes are especially gripping and carry the weight of this novel. The author says she used some of of her father’s letters to her mother when he was deployed as research- perhaps this is why this section reads the truest.

I found Evelyn a bit tiresome (as was Harry) - but I felt sorrier for Harry, especially as he is placed in a home.

Worth a read. I gulped it back in one evening. It held my attention throughout. Clever scene and time cutting made the story run along.… (mais)

Het kan: een liefdes- en huwelijksroman zonder sentimentele kitsch die begint bij de geboorte en eindigt met de dood. Een verhaal van twee doodgewone mensen, Harry en Evelyn, dat laat zien hoe hun gevoelens voor elkaar met de tijdgeest mee veranderen. En hoe sluipend of radicaal hun machtsverhoudingen ondermijnd worden wanneer de levenscirkel bijna rond is.
Ze leren elkaar op een middag in een Londense bibliotheek kennen. Harry, een sensitieve natuur- en literatuurliefhebber, is gefascineerd door de wilskrachtige Evelyn en hij zal dat ook altijd blijven. Maar de ander gelukkig maken blijkt iets wat hen een leven lang veel moeite kost.
Ze doen beiden hun uiterste best. Evelyn probeert van hun eigenwijze dochters fatsoenlijke vrouwen te maken en haar ‘appetijt voor de betere dingen’ voor Harry te verbergen. Harry doet er alles aan om zijn middenstandersdroom van een groot en licht huis met een keuken met een stalen afwasbak waar te maken.
Page is een meester van de tussentonen en laat ons zien hoe Harry in zijn streven naar een fatsoenlijk leven en Evelyn in haar onverzadigbaar perfectionisme langzaam uitgeput raken. Er sluipt een melancholie in het huwelijk, die het enthousiasme voor lange wandelingen en de liefde voor gedichten opvreet, opslokt, vernielt. Waren de wederzijdse teleurstellingen op hun oude dag te vermijden geweest? Wat heeft het evenwicht in hun machts- en liefdesverhoudingen verstoord, en waar hebben ze de verkeerde afslag genomen?
Een huwelijk van zeventig jaar dat leest als een thriller, verteld op het hoogste literaire Gardam-niveau. Voor gehuwden en ongehuwden: dringend lezen! (bron Standaard Boekhandel)

Een gouden raad: word géén Evelyn!!… (mais)