C. C. W. Taylor

Çdo epoke i është dashur të rikrijojë Sokratin e saj, sepse Sokrati është sidoqoftë një figurë sfiduese, nxitëse dhe frymezuese. Shembulli më i zakonshëm i kësaj është se Sokrati përbën ende një sfidë për ata që i hyjnë filozofisë në veçanti dhe mendimit kritik sistematik në përgjithësi përmes shtëgut të dialogëve sokratikë. Edhe në një botë ku studimi i veprave klasike e ka humbur rëndësinë e dikurshme, janë të shumtë ata që i konsiderojnë këta dialogë, ku mungesa relative e gjuhës teknike edhe nga gjallëria e bisedës e bëjnë lexuesin të krijojë lidhjen e vet me tekstin, si hyrjen më të mirë në botën e filozofisë.… (mais)

This started out OK with a general discussion of the sources about Socrates and whether they are reconcilable to show us the historical figure behind the different accounts. This is followed by an in-depth discussion of Plato's earlier dialogues and then a quick guide on Socrates through the ages, focussed particularly on the 19th century.

There is no way that this is an "Introduction". I don't have a great knowledge of Plato's work but I do have some, and I found the central section discussing the chronology of the works and then the earlier dialogues in particular a real struggle. The last part focussed on Hegel, Kierkegaard, and Nietzsche, who I freely admit I know very little of beyond their names. I understood very little of this section and ended up skimming my way through it.… (mais)