Nog niet zo lang geleden ben ik naar een bijeenkomst met Adriaan van Dis geweest. Hij las voor en werd geinterviewed. Van Dis is een echte verteller. Als je dan daarna zijn boeken leest dan hoor je als het waar hem het verhaal vertellen. Zijn indische familie is voor hem een fantastisch onderwerp waar hij eindeloos over door kan fantaseren. Ook in dit boek vraag je je af wat waar is en wat verzonnen is. Maar het blijven prachtige verhalen, vooral over de vader die eigenlijk nog steeds wil leven zoals hij dat deed in indie. De vader helpt de jongen, maar is aan de andere kant ook een heel tragische man. De indie boeken passen goed bij elkaar. Maar als je het boek in 1 keer uit leest dan merk je dat sommige verhalen vaker voorkomen, soms net even iets anders verteld. Eigenlijk was het beter geweest de boeken apart te houden. ( )

Indische duinen, op oorlogspad in Japan, familiezie, Indie

De Indië boeken vormen een onbarmhartig autobiografisch portret van een verscheurd repatriantengezin. Indische duinen, Op oorlogspad in Japan, Familieziek en de losse verhalen tonen hoe de trauma's van oorlog, migratie en ontworteling ook volgende generaties tekenen. Indische duinen verhaalt van een jongen die opgroeit in een gezin met een Japans kampverleden. Pas als hij volwassen is, lukt het hem de leugens en geheimen van het gezin te ontrafelen.Op oorlogspad in Japan is het verslag van een reis die Van Dis maakt door een land waarvan de naam thuis nauwelijks mocht worden uitgesproken. Hij komt er in contact met Japanse soldaten die de spoorlijn op Sumatra bewaakten waar zijn vader als krijgsgevangene moest werken. De confrontatie met de vijand wordt uiteindelijk een confrontatie met zichzelf.In Familieziek wordt een jongen klaargestoomd voor de toekomst. De opvoeder - meneer Java - is een door de oorlog beschadigde man die zijn zoon steeds meer bij zijn waanwereld betrekt. De waanzin raast door het huis en zijn moeder en zusters vormen een sceptisch koor dat commentaar levert op de gebeurtenissen.'Van het Grote Vergeten over ons koloniale verleden heeft Van Dis weer mooi een stuk afgeknabbeld.' Doeschka Meijsing in Elsevier 'Familieziek is Adriaan van Dis op zijn best. Na twintig jaar schrijverschap heeft hij de perfecte vorm en toon gevonden om de beleving van zijn jeugd weer te geven.' Arjan Peters in de Volkskrant ( )