Vivian Glenne, eind dertig en moeder van drie kinderen, wordt half begraven gevonden vlak bij haar huis. Terwijl Marian Dahle en Cato Isaksen op de zaak worden gezet, gaat Vivians oudste zoon, de 15-jarige Dan, met zijn vriend Jonas zelf op onderzoek uit.
Als blijkt dat Vivian werd gevolgd door een grijze man in een donkere BMW, wordt ook duidelijk dat zij een relatie had met deze veel oudere man. Maar wie is hij? En waarom is Vivian vermoord?

Vivian Glenne is getrouwd met Roy en heeft uit dat huwelijk twee zoontjes. Uit haar eerdere huwelijk met Colin heeft zij een oudere zoon Danny. Deze Colin eist een heleboel geld van haar. Vivian en haar collega Birgit delen een paar geheimen met elkaar en de man van Birgit, Frank is daar behoorlijk kwaad over. Dan vindt een vrouw die haar hond uitlaat het lichaam van Vivian. Zij is vermoord met een spade. Op de dag voor de moord heeft Vivian ruzie met een man in een BMW en een rode trui. Danny die vermoedt dat zijn vader de dader is begint valse sporen te leggen om de verdenking op een ander te schuiven.

De moord wordt onderzocht door inspecteur Cato Isaksen en zijn collega Marian Dahle. Het is vakantietijd en het politieteam is daarom onderbezet. Tijdens hun onderzoek schieten Cato en Marian niet veel op. Zij vinden geen bruikbare sporen, getuigen zijn er niet, betrokkenen willen nauwelijks meewerken en de hoofdverdachte is onvindbaar. Dan wordt het jongste zoontje van Vivian en Roy ontvoerd uit de kindercreche.

Duivelskus is de tiende misdaadroman van de hand van de Noorse schrijfster Unni Lindell. Ik heb meerdere van deze boeken gelezen en dat altijd met veel plezier. Duivelskus begint met een aantal korte hoofdstukken waarin wij kennis maken met de hoofdpersonen van het verhaal en dat zijn er nogal wat. Na dit wat rommelige begint worden Cato en Marian geintroduceerd en begint het politiewerk. Cato en Marian hebben nog steeds een moeizame relatie met elkaar en dat komt vooral door de onvoorspelbaarheid van handelen van Marian. Zij is van tijd tot tijd een ongeleid projectiel. De twee karakters worden goed uitgewerkt.

Het verhaal heeft veel vaart en maar leest op momenten niet echt prettig. De politiemensen weten niet goed wat zij met de zaak aan moeten, nemen besluiten, herroepen deze weer, zij schieten van hier naar daar door het verhaal zonder dat er van een consistente lijn sprake is. Nu is een dergelijke opzet van een misdaadverhaal niet ongewoon maar in Duivelskus is het teveel hap snap en soms heel erg verwarrend. Pas tegen het einde als er meer lijn in het verhaal komt, is het beter te lezen en wordt het echt spannend. De ontknoping is verrassend.

Met Duivelskus heeft Unni Lindell in mijn ogen de plank een beetje misgeslagen. Het thema van het verhaal is interessant en er is een zeker een goede misdaadroman van te maken maar Unni Lindell is daar niet helemaal in geslaagd. Zij kan veel beter en hopelijk zal ze dat in een volgend boek weer laten zien. ( )