I always get my sin : het bizarre Engels van Nederlanders (edição 2005)

It is a small book filled with sentences people (may) have said. And it is true that Dutch people often believe they use proper English, while it's actually just painful to listen to; even though I realize my own English is far from perfect.
I did find it a bit disappointing that some seemed quite unrealistic, would somebody really use that word? And a lot is about work related talk. I probably shouldn't, but I read this all the way in about a quarter of an hour. I think it has more charm if you only read a few lines at a time.

And sometimes a hint on how to really say things would be very useful.

I almost forgot to tell I liked the poem that is included best about the book. It sometimes really is confusing how to pronounce a word correctly! ( )

Met I always got my sin had ik iets meer affiniteit. Mijn kennis van het Engels is goed genoeg om de grap overal te snappen. Hier een voorbeeld waar ik erg om moest lachen:
I DON’T WANT TO SHOOT MY HERBS (Ik wil m’n kruid niet verschieten).

Andere zinnen vielen meer in de categorie zinnen die ik zou kunnen zeggen bij wijze van grap:
THIS IS WET FINGER WORK (Dit is nattevingerwerk).

Het gedicht achterin over uitspraak vond ik erg leuk (en moeilijk, bij rijmde het niet automatisch). Ook is de opsomming achterin over misverstanden leuk (en waarschijnlijk ook nuttig). ( )

Heel flauw. De eerste zinnetjes in het dutch-English zijn nog wel aardig maar het gaat heel gauw vervelen en het is enorm veel van hetzelfde ( )

Amusant werkje ( )