Hilarisch verhaal van een oudere man over zijn verhouding met Akiko, een Japanse soort robotvrouw, een verrukkelijk Maase vrouw Rifka, waar hij een poos mee optrekt, een asielzoeker Victor die hij als tuinman aanneemt en waar hij een beetje bang voor wordt. Een vrouw van een soort theekransje voor elitaire rijke ouderen, Cecile, waar hij een merkwaardige verhouding mee heeft, de plastisch beschreven behandeling van zijn aambeien en andere nare, rectale zaken.
Heerlijk verhaal, heerlijk geschreven! ( )

(transl. title - ‘Out in the sticks’), vintage van Dis, sharp stories riding along the edges of one’s existence engaging with new versions of old moral dilemmas in the 21st century. Now I make it sound like one of those trend watcher books which I absolutely despise! Actually this little novel in stories (blurb) is incisive and self-depreciating, brutally honest about one’s own dark sides. Ambivalent, exactly as van Dis is. And it is revealing. Despite all the books he has already written about the troublesome relationship with his father, the dark cloud of the Dutch East Indies which hangs over his youth and finicky family relations, his dallying with being gay, he still adds some critical pieces of the puzzle, which I had found missing so far. The relationship with his flamboyant arty aunt in France (or wherever her love life took her (Barcelona, Geneve)), which explains his mannerism, his meticulous eye for spotlessness, and his love of, or should one say familiarity with, French haute culture. His opening story on Kiko, the Japanese female robot and his attempts, cruel at times, to make her feel what feelings are (punishment, pain, love) is brilliant. His story about the ‘negro’ with missing fingers, who ends up adopting van Dis’ father’s name, and taking care of the garden and other handyman jobs, brings out the unease of trying to cross racial barriers, another familiar theme of van Dis’ work. Crossing class barriers is something van Dis attempts in his story about a local boy of Tokkie origins. The protagonist is seen as a city blimp: made use of, but never taken serious as a fellow human being. What a neat and wonderful addition to van Dis’ works! ( )

Verhalen, waarin emotie en een innerlijke pratende stem elkaar afwisselen. Mooie, beeldende passages, zoals deze: "De warmte stonk die dag, de koeien lagen in hun drek onder de bomen, de varkens verlepten in hun schuren en ik zocht koelte bij de rivier, in een lange broek en een te dik hemd". (...) Geen idee hoe lang ik daar zat, starend naar de rivier die oplichtte door de sterren boven ons. Het water wenkte.Ik hoorde huilen. Geween en tandengeknars uit het buitenste gebied". ( )