Δείτε επίσης και στο Chill and read

Η Λου Βεργίνη είναι μια γυναίκα που λατρεύτηκε από πολλούς άντρες μα και από ολόκληρη τη χώρα. Έχει πανέμορφα βιολετιά μάτια, υπέροχο σώμα και ένα αστείρευτο υποκριτικό ταλέντο. Μαζί με όλα αυτά έχει έρωτα με τον εαυτό της και ζει μόνο για την ίδια. Δεν έχει μάτια για άλλον, παρά μόνο για τον καθρέφτη της, ούτε καν για τα παιδιά που γέννησε. Δεν είναι αντάξια της, ούτε και του ταλέντου της.

Η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, γεννήθηκε από έναν πατέρα που ήθελε γιο και που ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την ιδέα ότι έκανε κόρη. Η έλλειψη αγάπης και αναγνώρισης από ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή της, την έκανε να μη μάθει ποτέ τι θα πει να αγαπάς και να δίνεις. Τη μητέρα της την έκανε πέρα πολύ νωρίς. Αυτή η κενή συναισθημάτων ζωή, η ελλιπής, ήταν καταλύτης για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Την οδήγησε να γίνει ένας άνθρωπος ανάπηρος συναισθηματικά, αλλά πολύ δυναμικός και γεμάτος αυτοπεποίθηση, που δεν δίσταζε σε οποιαδήποτε πράξη, αρκεί να κάνει αυτό που είχε στο μυαλό της. Πάντα κατάφερνε αυτό που ήθελε, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο.

Η ουσιαστική ηρωίδα του βιβλίου όμως δεν είναι άλλη από την Αμέλια, την πρωτότοκη κόρη της, που είναι ένας άνθρωπος γεμάτος ζωή και αγάπη. Γνωρίσματα που δεν κληρονόμησε, ούτε έμαθε από τη μητέρα της αλλά από τους ανθρώπους που ήταν δίπλα της όσο μεγάλωνε.Η Αμέλια έχει όσα υπολείπεται η Λου σε συναισθήματα και ευαισθησίες.

Στο βιβλίο αυτό, η Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη μας δείχνει πως μπορεί να επηρεαστεί ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα ενός ανθρώπου από το περιβάλλον και τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, από τα συναισθήματα που εισπράττει, από τη στοργή και την αγάπη που του δείχνουν ή αντίθετα από την αδιαφορία ή τις τύψεις που του φορτώνουν. Τα παιδιά είναι εύπλαστο ζυμάρι στα χέρια μας όταν γεννιούνται και μένει μόνο να τους δείξουμε την ανιδιοτελή αγάπη μας με όποιο τρόπο μπορούμε και να τα στηρίξουμε στην προσπάθειά τους να γίνουν καλοί χαρακτήρες μα πάνω από όλα άνθρωποι. Η προσπάθεια της συγγραφέως να μας δείξει τι μπορούμε να καταφέρουμε με τη μία ή την άλλη αντιμετώπιση είναι χαρακτηριστική και επιτυχής. Μέσα από τις αράδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης βιώνει δυνατά συναισθήματα, από τα πιο θετικά μέχρι τα πιο αρνητικά. Γίνεται όμως μάθημα για αυτόν και μπορεί να τον οδηγήσει να αναγνωρίσει τα λάθη του. ( )