Wat er ook was gebeurd, Sem kon alleen zichzelf de schuld geven. De woedende paniek in zijn hoofd was zichtbaar in de chaos om hem heen. Zijn laptop lag als een mishandeld dier in een hoek, zijn pokkie kapot gestampt, hij wilde geen contact meer, met niemand.

Toegedekt leek ze veel kwetsbaarder dan bloot.

"Jij bent Djenna, ja, dat klopt, voor een deel. Jij bent niet heel erg eenvoudig, ben ik bang"