In 2009 besteedde Fotomuseum Huis Marseille in Amsterdam met de spraakmakende tentoonstelling ‘Only Gaze a While Longer‘ als eerste aandacht aan het nieuwe werk van de Nederlandse fotograaf Rob Nypels (1951). Nypels woont en werkt in het Massif Central in de Franse Auvergne. Die omgeving vormde de basis voor een, wat beeldvorm betreft, vernieuwende reeks landschapsfoto’s. Hij wilde hierin niet zozeer de natuur vastleggen als iets dat je van buitenaf ziet, maar meer als iets dat je van binnenuit ervaart. Het landschap wordt door hem al experimenterend en zoekend afgetast, waarbij de zachtheid van de gebruikte portretlens de vormen laat samenvloeien tot een abstract en kleurrijk geheel.

In ‘Illuminations’ – een titel die is ontleend aan het boek ‘Les Illuminations’ van de Franse dichter Arthur Rimbaud (1854-1891) – verlegt Nypels zijn aandacht van het natuurlandschap naar de stedelijke ruimte, waarin nog vaag de contouren van straten, pleinen, een kermis of eenzame objecten in geheimzinnige kamers te herkennen zijn. Elk fotobeeld is als een droom, die oplicht in de ‘tuin van de herinnering’.

Schrijver, dichter en essayist Joost Zwagerman (1963) schreef een inleiding bij de foto’s. Zwagerman: “Rob Nypels beschikt over een oogopslag die in staat is bijna onhoorbaar te fluisteren. Wie begiftigd is met die zeldzame oogopslag, vergroot de kans dat de nabije omgeving, maar ook een ver en weids landschap, of een besneeuwde bergtop, zich tonen in hun doorgaans verborgen weerloosheid. Nypels weet die weerloosheid juist te ontsluieren. (–) Sommige fotografen overmeesteren. Andere fotografen láten zich overmeesteren. Tot die tweede categorie behoort Rob Nypels”.