Een zesde klas gymnasiasten krijgt van de bezetter een oproep om zich te melden voor tewerkstelling in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Met hulp van zijn lerares Grieks, met wie de protagonist een ontroerende verhouding begint, weet hij aan dat lot te ontkomen. Gaandeweg komen in het verhaal jodenvervolgingen, collaboratie, zinloos geweld, het ondergronds verzet in België en de verhouding 'rijpere vrouw-jongere man' steeds meer op het voorplan. Hubert Lampo heeft ons hier weerom in zijn typisch magisch-realistische stijl zijn eigen signatuur nagelaten. Dit boek is ook nu, net als 'de komst van Joachim Stiller', een combinatie van een liefdesverhaal en een tijdsdocument gebleken. De echte Lampo-liefhebbers zullen door met dit boek zeker aan hun trekken komen in dit wellicht zijdelings autobiografisch gekleurd verhaal. Naar mijn idee evenaart of verbetert deze roman niet het succes van 'de komst van Joachim Stiller', maar ook dit boek heeft toch weer die typische, onnavolgbare Lampo-charme... Ik las Stiller in de retorica. Toen liet deze schrijver me een heel apart gevoel na... ( )