De kantoren van het peperdure modeblad Style waren tot 's morgens vroeg verlicht. De redactieleden, allen begaafd en allen eigenzinnig, zijn druk bezig om de layouts en de teksten klaar te maken voor een speciaal nummer dat gewijd zal zijn aan de Parijse voorjaarsmode. Tenslotte blijft één van hen over om de hele nacht door te werken en de onderschriften bij de foto's uit te tikken, die de volgende morgen om zeven uur door een koerier van de drukkerij zullen worden afgehaald. Maar deze jongen belt tevergeefs. Spoedig wordt duidelijk dat zich in de vroege ochtend binnen het gebouw een tragedie heeft afgespeeld. Weldra heeft hoofdinspecteur Henry Tibbet zich geïnstalleerd in het gebouw van Style. Na veel opwinding, verwarring en geheimzinnigheid bewijst Henry dat hij zich niet laat intimideren door de artiesten, de genieën, de chefs, de mannequins, de ontwerpers of de modebaronnen van de haute-couture. Patricia Moyes ontplooit hier weer haar talenten in een meesterlijke detective-story van welhaast klassiek niveau. De wereld van de grote mode vormt een knap beschreven en interessante achtergrond voor het verhaal, en geeft haar alle gelegenheid om haar levensechte typen, die verwikkeld zijn in de moordzaak, op het toneel te zetten. Zij speelt een eerlijk spel met de lezer die het tegen haar wil opnemen in het zoeken naar de verrassende en opwindende ontknoping.

Bron: Binnenkaft Prisma Detectives 42

British fashion magazine Style is just finishing up their big issue featuring the latest fashions from Paris. But one the writers faces her own deadline. Her dead body is found in her office the next morning, her reviews only halfway written. Chief Inspector Henry Tibbett is thrust into the fashion scene as he tracks down a killer. He'd better hurry, since a member of his own family is the next target.

I enjoyed this one. The characters were fun. But there was a lot of talking at the very end. ( )