Maria en Edu vormen een hecht echtpaar, elk met een eigen verleden, nog steeds ingrijpend in hun huidig bestaan. Ze graven naar de geschiedenis van anderen, zij als psychiater, hij als archeoloog. Dan meldt zich bij Maria een geheimzinnige patiënte, in het leven van Edu duikt opnieuw een vroegere geliefde op. Dit zet hun leven samen op de helling, doet hen tegengestelde wegen inslaan. Hun relatie was niet meer dan een kruisen van wegen, elders nemen ze de draad weer op. Dit alles resulteert in een opeenvolging van relaties, elk met zijn eigen rijkdom, geen van hen blijvend. Er is de dochter Isabel, haar half Indische vader Karel en zijn vriend Gijs, Maria's Zweedse moeder die aan prosopagnosia lijdt. Een roman bevolkt door voldoende gestoffeerde en uitgetekende, geloofwaardige karakters. Vlot geschreven, met de nodige diepgang en ontroering omwille van de kleinheid en onvolkomenheid van leven en liefde. Op ruim één zonnige oktoberdag uitgelezen aan de Moezel. ( )