Lôn Gweunydd yn y nofel hon yw'r ffordd droellog sy'n arwain o'r lle mae'r bws yn aros tuag at fferm taid a nain bachgen bach sy'n ceisio dygymod a mawrolaeth ei dad. Mae o arwyddocâd oherwydd mai i lawr y ffordd hon y mae'n cerdded gan ddisgwyl gweld ei fam, sydd wedi ei adael, yn cyrraedd ar y bws - ond dydi hi ddim yn dod.

Does dim ond angen dweud hynna i sylweddoli fod yna wewyr, siom, teimladrwydd a digalondid yn y nofel hon. Mewn llaw llai crefftus nag un Ifor Wyn Williams gallai fod naill ai'n sentimental, ddagreullyd neu'n llethol drwml. Y gwrthwyneb sy'n wir. Mae'n ddarn o lenyddiaeth delynegaidd sy'n cyfleu i'r dim ddiniweidrwydd ac ing plentyndod. Mae'r sgrifennu'n rhagorol yn ei lwyddiant i gyfleu teimladau ac awyrgylch.