Michael Norman (3) (1947–)

Hjónin Elizabeth og Michael Norman skrifa ákaflega hjartnæma en um leið grimmilega frásögn í riti sínu Tears in the Darkness; The Story of the Bataan Death March and Its Aftermath. Þau lýsa hér undanhaldi herja Bandaríkjamanna og Filipseyinga undan hersveitum Japan og hörmuglegri fangavist bandarísku hermannanna í kjölfarið.
Þau byggja frásögnina á sögu Bill Steele, bandarísks hermanns, allt frá upphafsárum hans í Bandaríkjunum til endurhæfingar og tilraunar til að öðlast eðlilegt líf eftir stríðið.
Sagan er byggð á fjölda viðtala við einstaklinga frá þeim þeim herjum sem áttust við í Kyrrahafsstríðinu og borgurum þjóðanna. Þau fella yfirleitt ekki dóma yfir framferði einstaklinga, jafnvel ekki japanskra illvirkja, heldur benda t.d. á hvernig japanski herinn barði nýliða sína miskunnarlaust til hlýðni þar til þeir annað hvort brotnuðu niður og frömdu sjálfsmorð eða tóku þátt í að berja næstu nýliða. Þetta var stríðsvél sem framleiddi miskunnarlausa hrotta. Það er þó athyglisvert að Norman-hjónin gagnrýna yfirhershöfðingja Bandaríkjamanna, Douglas McArthur, harkalega fyrir vanmat, undirbúningsleysi og fyrir að hafa flúið frá hermönnum sínum sem mættu örlögum sínum í Filippseyjum.
Þetta er vel skrifuð saga, hjartnæm og ég mæli eindregið með henni.… (mais)